Judith Verhoeven schoolleider op openbare basisschool De Driehoek in Aarle-Rixtel schreef in Coronatijd een blog over deze bijzondere situatie. Een tijd die we niet snel zullen vergeten en die voor veel scholieren en docenten nog steeds de werkelijkheid is.
“The real voyage of discovery consists not in seeking new landscapes, but in having new eyes.” (M. Proust)
“Het is stil in de school. Een lege school, een leeg schoolplein, geen geklets met collega’s, geen kinderen die ik hoor praten, geen kleuter die komt vragen of ik zijn veters wil strikken. Het is stil in de school, akelig stil.
We zitten midden in de brandhaard. De kaart van Nederland kleurt dieprood in ons gebied. Daar zit ik achter mijn laptop, thuis te werken omdat ik verkoudheidsklachten heb. Mijn collega’s heb ik al ruim een week niet gezien en dan komt vooral de behoefte aan relatie naar boven. Ik werk sinds vier maanden als schoolleider op OBS De Driehoek. De relatie was ik nog aan het opbouwen, verbindingen ontstonden. Maar hoe onderhoud je die relatie wanneer je elkaar alleen op afstand kunt ontmoeten? Hoe stimuleer je, motiveer je, ondersteun je en probeer je ook overbelasting te voorkomen vanachter je computer? Ik communiceer het liefst face to face. Ik wil zien hoe de ander reageert op het gesprek, zowel verbaal als non-verbaal pik ik signalen op. En ik wil voelen. Dat is erg lastig via computer of telefoon. Dagelijks houden we digitaal contact en realiseer ik me dat corona heel dichtbij is. In het leven van mijn collega’s hoor ik verdriet, angst en stress.
Gelukkig zie ik ook veel creativiteit, motivatie, betrokkenheid en vertrouwen. Er wordt hard gewerkt. Werktijden vervagen, werk en privé lopen door elkaar heen. Er wordt gewerkt met veel flexibiliteit, doorzettingsvermogen en liefde voor het vak. Leerkrachten spelen direct in op de veranderende omstandigheden. Google Hangout, Google Classroom, video bellen, niets is te gek. Digitale vernieuwingen zijn nog nooit zo snel ingevoerd. Alle leerkrachten missen de kinderen ontzettend, want onderwijs is zoveel meer dan instructiefilmpjes opnemen en opdrachten klaarzetten. Bij onderwijs hoort persoonlijk contact; een knuffel, een arm, een grapje, even stoeien en soms een conflict. Elke week evalueren we ons onderwijs en stellen we bij waar nodig, en het werkt. Het werkt omdat de aandacht naar het primaire proces uitgaat en controle langzaamaan meer losgelaten wordt. Er is sprake van vertrouwen en samenwerking tussen leerkrachten en ouders. En iedereen heeft dezelfde missie, dat helpt ook.
Deze tijd vraagt ons om stil te staan en dat blijkt ontzettend moeilijk. Knarsend en piepend komen we uiteindelijk tot stilstand, of in ieder geval in een lagere versnelling. Het coronavirus biedt relativering. Een tijd van bezinning en perspectief. Stil staan bij wat er is, wat er nog kan en wat misschien niet meer nodig is. Het geeft ruimte om te voelen, te beleven. Het geeft vrijheid om te genieten van datgene waar je normaal gesproken niet bij stil staat. Deze stilstand verruimt je blik. Als de scholen weer open gaan, ga ik graag met mijn collega’s in gesprek over deze blik: Wat neem je mee, als persoon en als leerkracht? Wat hebben we bereikt met het afstandsonderwijs? Wat heeft gewerkt? Wat wil je vasthouden en hoe gaan we dat doen? Ik ben reuze benieuwd! Naast de aanwezigheid van kinderen in de school, kijk ik uit naar de nieuwe inzichten die deze tijd ons brengt.”
Judith Verhoeven (37 jaar) is schoolleider op openbare basisschool De Driehoek in Aarle-Rixtel, Stichting PlatOO. Ze volgt de opleiding ‘toekomstbewust schoolleider’ bij OMJS.
Twitter
Facebook
Pinterest
LinkedIn
