Wanneer kinderen van migranten op oudere leeftijd aan het woord komen, bijvoorbeeld op de televisie, valt het regelmatig op dat ze krom Nederlands praten. Hoe is dat toch mogelijk bij degenen die in Nederland zijn opgegroeid? Zien we misschien iets over het hoofd in ons taalonderwijs met tweetalige kinderen? Ja, waarschijnlijk wel. Maar wat?
Jonge kinderen in meertalige leef- en leersituaties lopen op twee benen. Het ene been van thuis en straat en het andere been van school of het opvangcentrum. Wanneer we alleen rekening houden met dat andere been, slaan we de plank mis en leren ze zowel hun thuistaal als het Nederlands niet goed. Dubbele halftaligheid werd dat ook wel eens genoemd.
Tweetaligheid is geen ziekte, maar een kans op een goede ontwikkeling voor de meeste tweetalige kinderen. Het heeft talloze voordelen. Het is uit veel onderzoek afdoende bewezen dat kinderen die hun eigen taal goed ontwikkelen ook beter het Nederlands leren en meer schoolsucces hebben. Dat bleek bijvoorbeeld uit onderzoek in Amerika van Thomas en Collier uit 2001, waarin 1 miljoen migrantenkinderen gedurende 15 jaar in 15 staten waren gevolgd en waaruit onder het andere is gebleken, dat migrantenkinderen waarbij de eerste taal langdurig wordt gebruikt in de onderwijsleerproces, meer schoolsucces hebben dan kinderen waarbij dit niet het geval is.
Nu zijn er natuurlijk praktisch problemen om rekening te houden met de tweetaligheid van de kinderen. Vroeger drongen tweetalige leerkrachten nog wel door tot de basisschool. Maar dat komt nauwelijks meer voor. Hoe kunnen je als eentalige leerkracht of leidster toch bijdragen aan de kansen van kinderen door rekening te houden met hun tweetaligheid? Dat kan door samen te gaan werken met de tweetalige ouders en hun tweetalige kinderen.
Via hen kun je als eentalige leerkracht of leidster de juiste pedagogische en talige activiteiten uitvoeren in meertalige groepen, waardoor migrantenkinderen zich meer thuis gaan voelen in de Nederlandse school of het opvangcentrum en ze meer zin krijgen om mee te doen met de Nederlandse opvang en het Nederlands onderwijs. Dat vormt een bijdrage aan hun perspectief op beter Nederlands en meer schoolsucces.
In dit artikel volgen we Spaanstalige kinderen die Nederlands leren; het Spaans heeft enige status en wordt in Nederland gewoonlijk meer geaccepteerd dan bijvoorbeeld het Turks. We bespreken eerst enkele pedagogische maatregelen.
Download het volledige artikel als PDF
Twitter
Facebook
Pinterest
LinkedIn
